Burglary, Derry/Londonderry, Cupcakes, Mum and Dad
21 Februari 2013 | Verenigd Koninkrijk, Belfast
En opnieuw loop ik achter. Ik hoop morgen nog een paar dagen te kunnen plaatsen, hopelijk loop ik dan weer een beetje bij;)
Dag 30
Voor vandaag stond sporten en het Falls Road Park en the Cemetary te gaan bekijken.
Anderen wilden graag gaan zwemmen, dat wilde ik ook wel als sport gaan doen. Toen bleek het sportcentrum dicht dus hebben we gezellig wat thee en koffie gedronken met wat overgebleven tiramisu er bij.
Daarna zijn we naar één van de twee gigantische begraafplaatsen hier geweest en daarna naar het park. Op de begraafplaats viel meer te beleven dan het park. Het park was een saaie vlakte waar je wel goed zou kunnen hardlopen, de hond uitlaten of gaelic voetballen, maar aangezien we geen van al die dingen gingen doen zijn we daarna doorgelopen naar de winkel.
We hebben vooral veel gewandeld dus die dag.
’s Avonds gingen er een aantal naar de Hatfield pub, ik zou gaan Skypen met Sjors die op Noud’s verjaardag was en ik was niet zo in de stemming. Ook ging ik liever maandags omdat er dan live muziek is in de Hatfield.
Dag 31
Eigenlijk hadden Amelia en ik bedacht om vandaag naar de st. Anne’s Cathedral te gaan + naar the tourist office. We hadden één uur les en daar hoorden we dat er ’s avonds bij Joe/Baetan/Seodhna/Michelle was ingebroken, terwijl ze met nog wat anderen in de kamer zaten na het uitgaan. Ze hadden er niks tegen kunnen doen en gewoon gezien hoe hun waardevolle spullen meegenomen werden. Baetan had al voorspeld dat ze, na de auto van Joe, terug zouden komen omdat ze nu wisten dat er alleen maar studenten woonden.
We besloten dus maar niet naar het tourist office te gaan en te kijken of we konden helpen met wat op te ruimen of zoiets dergelijks. Er was niet echt veel meer wat we konden doen, Simon en Robin waren op het moment dat we binnen kwamen bezig met een gordijn voor de ruit die was ingeslagen te hangen. Het meeste glas was wel al opgeruimd. De meiden gingen die avond naar Amsterdam, ze zijn echt in een chaos vertrokken, vet vervelend voor ze.
Joe ging terug naar Dublin, Carlos is aan de overkant van de straat blijven slapen en Baetan heeft hier familie wonen waar hij terecht kon. Van de huisbaas moesten ze thuisblijven, maar dat was echt een te groot risico omdat de inbrekers nog een keer terug zouden kunnen komen.
Dag 32
We hadden geen les dus zijn eerst naar het tourist office geweest om te vragen hoe we op bepaalde plekken konden komen en daarna hebben we de bus gepakt naar het Ulster Museum. Dit museum is gratis en is vlak naast Queens Univeristy, de grote universiteit waar onze school ondervalt. Dat is echt een prachtig gebouw! Helaas was het weer ver-schrik-ke-lijk dus hebben we geen tijd gehad om foto’s te maken. Naast het Ulster Museum is ook de Botanic Garden, maar ook hier zijn we vanwege het weer niet lang bij stil gestaan. Het Ulster Museum is een mooi gebouw met verschillende verdiepingen en verschillende onderwerpen, zoals nature, history en art. We hebben er een behoorlijke tijd rondgelopen en zijn niet eens toegekomen aan de Art-verdieping, omdat we op tijd terug moesten zijn voor het eten in verband met zumba die avond. Toen ik net thuis was kreeg ik echter een berichtje dat er wederom was ingebroken in het huis. Baetan moest daar blijven om te wachten op de huisbaas. Wij wilden hem daar zo niet alleen laten zitten in die ravage (ze hadden de hele boel kort en klein geslagen) en zijn naar het huis toegegaan. Uiteindelijk aten we te laat om zumba nog te halen. Voor uitgaan of een pub was ik ook niet echt in de stemming en daarnaast moesten we de volgende dag vroeg op omdat Amelia en ik naar Derry/Londonderry zouden gaan.
Dag 33
De wekker ging vroeg, want we moesten een uur en 50 minuten in de bus zitten + eerst nog naar het busstation lopen. Het busticket was 16 pond nog iets voor heen en terug.
In Derry/Londonderry aangekomen gingen we eerst naar het Tourist Office. We besloten om de stadswandeling die ze aanprezen te gaan doen. Er ging er eentje om 2 uur en het was op dat moment half 11. Dus eerst zelf maar eens wat rondkijken. Derry/Londonderry heeft net als Belfast veel te lijden gehad onder de Troubles, maar het heeft ook echt zijn eigen verhaal. Zo is de stad bijvoorbeeld ommuurd. We zijn naar de eerste kerk gelopen die we tegenkwamen en daar voorzichtig naar binnen gelopen. Een man kwam naar ons toe en we begrepen niet echt wat hij zei. Uiteindelijk bleek dat hij daar was om de elektricien binnen te laten, anders was de kerk gesloten. Maar hij was heel aardig en liet ons binnen en vertelde het een en ander. Ik maakte een blunder door te vragen of er alleen op zondag mis was. Het was een protestantse kerk en dan noemen ze dat een dienst. Woepsie. Maar hij vond het niet zo erg, ik ben ook maar een domme buitenlander natuurlijk:P
Ik had ook een groene paraplu bij me (mijn eigen zwarte paraplu heeft het niet overleefd. Na twee weken ging het eerste stangetje al kapot en toen ook het tweede doorkrakte kon ik hem niet meer fijn gebruiken. Gelukkig hadden de vorige bewoners een paraplu laten liggen ) en wist niet zeker of ik die wel moest gebruiken of niet. Groen is natuurlijk de kleur van Ierland. Uiteindelijk heb ik het toch maar gedaan, want het weer was nog steeds niet ideaal, maar helemaal goed voelde ik me er niet bij. Ik was niet zeker in wat voor gebied ik was. Tijdens de stadswandeling kwamen we erachter dat Derry/Londonderry tegenwoordig overwegend Katholiek is, op een kleine, met een hek afgeschermd (peaceline) protestantse buurt. Derry/Londonderry heeft die dubbele naam, zoals je misschien ook al vermoedde, te danken aan de twee groepen die het hier niet over eens zijn. De gids van de stadswandeling vertelde dat de naam officieel is veranderd naar Derry, maar omdat dit nooit is bevestigd door Queen Elizabeth zijn hier nog steeds de meningen over verdeeld en zie je op kaarten en bordjes ook nog veel Londonderry staan. In het stuk Belfast waar wij zitten zeggen de mensen Derry, maar uit voorzorgsmaatregel heb ik overal de dubbele naam gebruikt.
De stadswandeling was erg interessant en het geld (4 pond inclusief koffie of thee op het einde) zeker waard. Voor de stadswandeling hadden we al de St. Columbs Cathedral bekeken (we mochten hier helaas geen foto’s maken, maar het houtwerk op de uiteindes van alle banken waren echt prachtig! De man uit de kleinere kerk eerder die ochtend had ons al verteld dat een vader en zoon die allemaal met de hand hebben gemaakt. Iedere decoratie is net weer anders) en nadat we propvol zaten van het lekkere eten + toetje zijn we in het Tower Museum geweest. Hier hadden ze twee exposities. De ene ging helemaal over de geschiedenis van Derry, dus die besloten we als eerste te doen. Dat was maar goed ook, want toen we die net helemaal bekeken hadden ging het museum sluiten!
Als laatste zijn we nog naar de peace-bridge geweest.
Het was een leuk uitstapje!
Dag 34
Na het Derry/Londonderrydagje gisteren zijn we nog uitgegaan. Het was Ladies Night in Thompsons: alle ladies die voor 11 uur kwamen mochten gratis naar binnen. De muziekstijl was hip-hop achtig. Het was leuk
Minder leuk was dat we de volgende dag vroeg op moesten omdat er een man voor de koelkast langskwam (vanwege ijsvorming in de vriezer deed het koelkast-gedeelte het ook niet meer goed). Na dat bezoek zijn we met z’n vijven aan tafel gaan zitten omdat er het een en ander uitgesproken en uitgepraat moest worden.
Die middag zijn Amelia en ik nog lekker weggeweest om het kind uit te hangen in W5 (soort NEMO).
Dag 35
We begonnen de dag met info over stage waarvan ik een beetje schrok. Willen ze nu echt lesvoorbereidingen en stagemappen gaan zien? Dat wordt weer hard werken. Ook werd het duidelijk dat we wél al contact met de stageschool hadden mogen opnemen. Dit moesten we nu via onze coördinator regelen. Daar waren wij niet zo blij mee, omdat een extra tussenpersoon ook gewoon extra tijd betekent. Maargoed. We hebben hem meteen opgezocht en hij beloofde ons te mailen. Daarna op school gegeten en genoten van het internet .
Vervolgens ben ik naar huis gegaan en had ik weer even een dip-momentje. De sfeer in het huis zat me gewoon echt niet lekker. Ik heb de middag en avond wat sip en rustig doorgebracht, ik was ook nog erg moe van de voorbije dagen.
Uiteindelijk heb ik mij toch over laten halen om mee te gaan naar de White Tavern. Echt goed gezelschap was ik niet, zeker niet toen de tranen weer kwamen, maar aan het eind van de avond wist ik wel weer dat er genoeg lieve en steungevende mensen in onze Erasmusgroep zitten. En dat is heel fijn.
Dag 36
Doordat de avond uiteindelijk toch nog positief was afgesloten werd ik de volgende dag met een veel beter gevoel wakker. EN met zin om cupcakes te bakken. Dus met Emlia inkopen gedaan en aan het bakken geslagen. We maakten genoeg, want die avond was er een huisfeestje bij Sara/Lynn/Bernice/Gwinny/Simon.
Ik vond het jammer dat een groot gedeelte van de groep wegging om te pokeren, maar dat betekende meer cupcakes voor ons
Dag 37
Amelia en ik hadden zin in een lui dagje. Filmdagje dan maar? We zijn allebei Harry Potter-fan en wilden wel een HPmarathon houden, maar die dvd’s hadden we niet. Disney dan? Daarvan hadden we ook niet echt genoeg om een marathon mee te houden. Uiteindelijk besloten we om maar een marathon te houden met films die we van Janita hadden gekregen en die Amelia bij had te houden. Lekker de overgebleven maltesers erbij (van de cupcakes) en kijken maar!
Dag 38
Na het luie dagje van gisteren stond er voor vandaag weer meer op mijn programma.
Eerst skypen met Sjors, daarna op schoenenjacht in de stad. Ik wilde eigenlijk ook nog naar het Tourist Office en de Albert Memorial Clock van dichterbij bekijken, maar hier had ik uiteindelijk geen tijd meer voor. Ik had hele mooie schoenen voor 65 pond gezien en leuke look-a-likes bij de Primark voor 20 pond. Tja, als arme erasmusstudent is die keuze dan uiteindelijk toch wel snel gemaakt.
Verder ook nog huissokken gekocht (iedereen heeft hier sloffen behalve ik) en een mooie zwarte laktas. Het is een handige tussenmaat en een nette tas voor stage. Hij lijkt erg op eentje die ik bij Topshop op internet had gezien, 2 jaar terug. Ik was er toen al helemaal verliefd op, maar hij was me echt te duur. Deze zag ik eerst alleen in andere kleuren en toen ik uiteindelijk de zwarte zag voor maar 9 pond kón ik hem niet meer laten hangen.
s’ Avonds na wikken en wegen niet naar bums and tums, maar naar het zwembad gegaan om baantjes te zwemmen. Ik was kapot! Ik heb nog nooit zolang achter elkaar baantjes gezwommen.
Dag 39
Eerst ben ik met Amelia en Janita naar de Linen Hall Library geweest. Ik wist waar het was in de stad en had het in meerdere reisgidsen zien staan. Na 3 maanden Belfast moet ik straks toch wel alles uit de reisgids gezien hebben:):P Daarna naar het Tourist Office voor informatie over Dublin en Galway (Galway-city, niet het gebied Galway). Ik wilde deze twee graag combineren omdat het best ver weg is (van Belfast naar Dublin is ongeveer 2 uur in de bus en van Dublin naar Galway ongeveer 3,5 uur). Amelia wilde wel naar Dublin, maar ze zou al met haar vader verschillende plaatsten in Galway gaan bekijken. Janita was al 2 dagen naar Dublin geweest, maar wilde heel erg graag naar Galway. Dus hebben we het als volgt geregeld: ik ga met Amelia naar Dubin, daar blijven we slapen. De volgende ochtend komt Janita naar Dublin en reizen we samen naar Galway (Amelia gaat ergens die dag naar huis). Janita en ik blijven daar ook een nachtje slapen.
Ik ben wel trots op mezelf op deze nog best spontane actie. In één dagje is alles een week van te voren gepland. Dat doe ik meestal wel anders, plannend als ik ben.
Na het bezoekje aan het Tourist Office zijn Janita en ik naar de St. Annes Cathedral geweest. Die was wel echt het bezoekje waard. Amelia had een skype afspraak, dus die was er helaas niet bij. Daarna zijn Janita en ik de bussen en het hostel verder uit gaan zoeken. Toen snel eten en met Amelia op naar zumba. Na zumba hadden we 15 minuten om naar huis te lopen en om te kleden, want we gingen naar Wreck it Ralph in 3D met Janita en An-Sophie. Het was een leuke film!
Dag 40
We hadden nog steeds niks gehoord van onze coördinator over het bezoeken van de stageschool, maar van anderen wel gehoord dat hij had gezegd dat hij ons woensdag mee zou nemen. Dus besloten we een beetje op tijd op te staan en in stagekleding naar onze coördinator te gaan (Amelia en ik hebben dezelfde coördinator). Onze coördinator was er niet, dus gingen we toen maar naar het international office naar Briege. Zij vertelde dat onze coördinator haar gisteren had opgebeld om te zeggen dat we zelf een afspraak moesten regelen. Zij had hem gevraagd om ons allemaal te mailen, maar dat had hij dus niet gedaan.
Vervolgens heeft Briege ons naar het Schools Office doorgestuurd. Na een half uur wachten kwam daar iemand opdagen en toen was het eigenlijk allemaal heel snel geregeld. Ik kon gelijk de volgende dag al met Carlos en Thomas langskomen.
Nadat dit was geregeld ben ik naar huis gegaan, heb ik me omgekleed, boodschappen met Amelia gegaan en toen snel naar het busstation gelopen.
Papa en Mama waren al eerder aangekomen, dus toen ben ik naar ze toegegaan in het hotel. Vandaag was papa ook jarig!
We zijn de stad in geweest, hebben er ook wat gegeten en s’ avonds hebben we in het restaurant van de Crown Bar gegeten. Daarna zijn we nog een drankje gaan doen in Kelly’s Cellars.
Dag 30
Voor vandaag stond sporten en het Falls Road Park en the Cemetary te gaan bekijken.
Anderen wilden graag gaan zwemmen, dat wilde ik ook wel als sport gaan doen. Toen bleek het sportcentrum dicht dus hebben we gezellig wat thee en koffie gedronken met wat overgebleven tiramisu er bij.
Daarna zijn we naar één van de twee gigantische begraafplaatsen hier geweest en daarna naar het park. Op de begraafplaats viel meer te beleven dan het park. Het park was een saaie vlakte waar je wel goed zou kunnen hardlopen, de hond uitlaten of gaelic voetballen, maar aangezien we geen van al die dingen gingen doen zijn we daarna doorgelopen naar de winkel.
We hebben vooral veel gewandeld dus die dag.
’s Avonds gingen er een aantal naar de Hatfield pub, ik zou gaan Skypen met Sjors die op Noud’s verjaardag was en ik was niet zo in de stemming. Ook ging ik liever maandags omdat er dan live muziek is in de Hatfield.
Dag 31
Eigenlijk hadden Amelia en ik bedacht om vandaag naar de st. Anne’s Cathedral te gaan + naar the tourist office. We hadden één uur les en daar hoorden we dat er ’s avonds bij Joe/Baetan/Seodhna/Michelle was ingebroken, terwijl ze met nog wat anderen in de kamer zaten na het uitgaan. Ze hadden er niks tegen kunnen doen en gewoon gezien hoe hun waardevolle spullen meegenomen werden. Baetan had al voorspeld dat ze, na de auto van Joe, terug zouden komen omdat ze nu wisten dat er alleen maar studenten woonden.
We besloten dus maar niet naar het tourist office te gaan en te kijken of we konden helpen met wat op te ruimen of zoiets dergelijks. Er was niet echt veel meer wat we konden doen, Simon en Robin waren op het moment dat we binnen kwamen bezig met een gordijn voor de ruit die was ingeslagen te hangen. Het meeste glas was wel al opgeruimd. De meiden gingen die avond naar Amsterdam, ze zijn echt in een chaos vertrokken, vet vervelend voor ze.
Joe ging terug naar Dublin, Carlos is aan de overkant van de straat blijven slapen en Baetan heeft hier familie wonen waar hij terecht kon. Van de huisbaas moesten ze thuisblijven, maar dat was echt een te groot risico omdat de inbrekers nog een keer terug zouden kunnen komen.
Dag 32
We hadden geen les dus zijn eerst naar het tourist office geweest om te vragen hoe we op bepaalde plekken konden komen en daarna hebben we de bus gepakt naar het Ulster Museum. Dit museum is gratis en is vlak naast Queens Univeristy, de grote universiteit waar onze school ondervalt. Dat is echt een prachtig gebouw! Helaas was het weer ver-schrik-ke-lijk dus hebben we geen tijd gehad om foto’s te maken. Naast het Ulster Museum is ook de Botanic Garden, maar ook hier zijn we vanwege het weer niet lang bij stil gestaan. Het Ulster Museum is een mooi gebouw met verschillende verdiepingen en verschillende onderwerpen, zoals nature, history en art. We hebben er een behoorlijke tijd rondgelopen en zijn niet eens toegekomen aan de Art-verdieping, omdat we op tijd terug moesten zijn voor het eten in verband met zumba die avond. Toen ik net thuis was kreeg ik echter een berichtje dat er wederom was ingebroken in het huis. Baetan moest daar blijven om te wachten op de huisbaas. Wij wilden hem daar zo niet alleen laten zitten in die ravage (ze hadden de hele boel kort en klein geslagen) en zijn naar het huis toegegaan. Uiteindelijk aten we te laat om zumba nog te halen. Voor uitgaan of een pub was ik ook niet echt in de stemming en daarnaast moesten we de volgende dag vroeg op omdat Amelia en ik naar Derry/Londonderry zouden gaan.
Dag 33
De wekker ging vroeg, want we moesten een uur en 50 minuten in de bus zitten + eerst nog naar het busstation lopen. Het busticket was 16 pond nog iets voor heen en terug.
In Derry/Londonderry aangekomen gingen we eerst naar het Tourist Office. We besloten om de stadswandeling die ze aanprezen te gaan doen. Er ging er eentje om 2 uur en het was op dat moment half 11. Dus eerst zelf maar eens wat rondkijken. Derry/Londonderry heeft net als Belfast veel te lijden gehad onder de Troubles, maar het heeft ook echt zijn eigen verhaal. Zo is de stad bijvoorbeeld ommuurd. We zijn naar de eerste kerk gelopen die we tegenkwamen en daar voorzichtig naar binnen gelopen. Een man kwam naar ons toe en we begrepen niet echt wat hij zei. Uiteindelijk bleek dat hij daar was om de elektricien binnen te laten, anders was de kerk gesloten. Maar hij was heel aardig en liet ons binnen en vertelde het een en ander. Ik maakte een blunder door te vragen of er alleen op zondag mis was. Het was een protestantse kerk en dan noemen ze dat een dienst. Woepsie. Maar hij vond het niet zo erg, ik ben ook maar een domme buitenlander natuurlijk:P
Ik had ook een groene paraplu bij me (mijn eigen zwarte paraplu heeft het niet overleefd. Na twee weken ging het eerste stangetje al kapot en toen ook het tweede doorkrakte kon ik hem niet meer fijn gebruiken. Gelukkig hadden de vorige bewoners een paraplu laten liggen ) en wist niet zeker of ik die wel moest gebruiken of niet. Groen is natuurlijk de kleur van Ierland. Uiteindelijk heb ik het toch maar gedaan, want het weer was nog steeds niet ideaal, maar helemaal goed voelde ik me er niet bij. Ik was niet zeker in wat voor gebied ik was. Tijdens de stadswandeling kwamen we erachter dat Derry/Londonderry tegenwoordig overwegend Katholiek is, op een kleine, met een hek afgeschermd (peaceline) protestantse buurt. Derry/Londonderry heeft die dubbele naam, zoals je misschien ook al vermoedde, te danken aan de twee groepen die het hier niet over eens zijn. De gids van de stadswandeling vertelde dat de naam officieel is veranderd naar Derry, maar omdat dit nooit is bevestigd door Queen Elizabeth zijn hier nog steeds de meningen over verdeeld en zie je op kaarten en bordjes ook nog veel Londonderry staan. In het stuk Belfast waar wij zitten zeggen de mensen Derry, maar uit voorzorgsmaatregel heb ik overal de dubbele naam gebruikt.
De stadswandeling was erg interessant en het geld (4 pond inclusief koffie of thee op het einde) zeker waard. Voor de stadswandeling hadden we al de St. Columbs Cathedral bekeken (we mochten hier helaas geen foto’s maken, maar het houtwerk op de uiteindes van alle banken waren echt prachtig! De man uit de kleinere kerk eerder die ochtend had ons al verteld dat een vader en zoon die allemaal met de hand hebben gemaakt. Iedere decoratie is net weer anders) en nadat we propvol zaten van het lekkere eten + toetje zijn we in het Tower Museum geweest. Hier hadden ze twee exposities. De ene ging helemaal over de geschiedenis van Derry, dus die besloten we als eerste te doen. Dat was maar goed ook, want toen we die net helemaal bekeken hadden ging het museum sluiten!
Als laatste zijn we nog naar de peace-bridge geweest.
Het was een leuk uitstapje!
Dag 34
Na het Derry/Londonderrydagje gisteren zijn we nog uitgegaan. Het was Ladies Night in Thompsons: alle ladies die voor 11 uur kwamen mochten gratis naar binnen. De muziekstijl was hip-hop achtig. Het was leuk
Minder leuk was dat we de volgende dag vroeg op moesten omdat er een man voor de koelkast langskwam (vanwege ijsvorming in de vriezer deed het koelkast-gedeelte het ook niet meer goed). Na dat bezoek zijn we met z’n vijven aan tafel gaan zitten omdat er het een en ander uitgesproken en uitgepraat moest worden.
Die middag zijn Amelia en ik nog lekker weggeweest om het kind uit te hangen in W5 (soort NEMO).
Dag 35
We begonnen de dag met info over stage waarvan ik een beetje schrok. Willen ze nu echt lesvoorbereidingen en stagemappen gaan zien? Dat wordt weer hard werken. Ook werd het duidelijk dat we wél al contact met de stageschool hadden mogen opnemen. Dit moesten we nu via onze coördinator regelen. Daar waren wij niet zo blij mee, omdat een extra tussenpersoon ook gewoon extra tijd betekent. Maargoed. We hebben hem meteen opgezocht en hij beloofde ons te mailen. Daarna op school gegeten en genoten van het internet .
Vervolgens ben ik naar huis gegaan en had ik weer even een dip-momentje. De sfeer in het huis zat me gewoon echt niet lekker. Ik heb de middag en avond wat sip en rustig doorgebracht, ik was ook nog erg moe van de voorbije dagen.
Uiteindelijk heb ik mij toch over laten halen om mee te gaan naar de White Tavern. Echt goed gezelschap was ik niet, zeker niet toen de tranen weer kwamen, maar aan het eind van de avond wist ik wel weer dat er genoeg lieve en steungevende mensen in onze Erasmusgroep zitten. En dat is heel fijn.
Dag 36
Doordat de avond uiteindelijk toch nog positief was afgesloten werd ik de volgende dag met een veel beter gevoel wakker. EN met zin om cupcakes te bakken. Dus met Emlia inkopen gedaan en aan het bakken geslagen. We maakten genoeg, want die avond was er een huisfeestje bij Sara/Lynn/Bernice/Gwinny/Simon.
Ik vond het jammer dat een groot gedeelte van de groep wegging om te pokeren, maar dat betekende meer cupcakes voor ons
Dag 37
Amelia en ik hadden zin in een lui dagje. Filmdagje dan maar? We zijn allebei Harry Potter-fan en wilden wel een HPmarathon houden, maar die dvd’s hadden we niet. Disney dan? Daarvan hadden we ook niet echt genoeg om een marathon mee te houden. Uiteindelijk besloten we om maar een marathon te houden met films die we van Janita hadden gekregen en die Amelia bij had te houden. Lekker de overgebleven maltesers erbij (van de cupcakes) en kijken maar!
Dag 38
Na het luie dagje van gisteren stond er voor vandaag weer meer op mijn programma.
Eerst skypen met Sjors, daarna op schoenenjacht in de stad. Ik wilde eigenlijk ook nog naar het Tourist Office en de Albert Memorial Clock van dichterbij bekijken, maar hier had ik uiteindelijk geen tijd meer voor. Ik had hele mooie schoenen voor 65 pond gezien en leuke look-a-likes bij de Primark voor 20 pond. Tja, als arme erasmusstudent is die keuze dan uiteindelijk toch wel snel gemaakt.
Verder ook nog huissokken gekocht (iedereen heeft hier sloffen behalve ik) en een mooie zwarte laktas. Het is een handige tussenmaat en een nette tas voor stage. Hij lijkt erg op eentje die ik bij Topshop op internet had gezien, 2 jaar terug. Ik was er toen al helemaal verliefd op, maar hij was me echt te duur. Deze zag ik eerst alleen in andere kleuren en toen ik uiteindelijk de zwarte zag voor maar 9 pond kón ik hem niet meer laten hangen.
s’ Avonds na wikken en wegen niet naar bums and tums, maar naar het zwembad gegaan om baantjes te zwemmen. Ik was kapot! Ik heb nog nooit zolang achter elkaar baantjes gezwommen.
Dag 39
Eerst ben ik met Amelia en Janita naar de Linen Hall Library geweest. Ik wist waar het was in de stad en had het in meerdere reisgidsen zien staan. Na 3 maanden Belfast moet ik straks toch wel alles uit de reisgids gezien hebben:):P Daarna naar het Tourist Office voor informatie over Dublin en Galway (Galway-city, niet het gebied Galway). Ik wilde deze twee graag combineren omdat het best ver weg is (van Belfast naar Dublin is ongeveer 2 uur in de bus en van Dublin naar Galway ongeveer 3,5 uur). Amelia wilde wel naar Dublin, maar ze zou al met haar vader verschillende plaatsten in Galway gaan bekijken. Janita was al 2 dagen naar Dublin geweest, maar wilde heel erg graag naar Galway. Dus hebben we het als volgt geregeld: ik ga met Amelia naar Dubin, daar blijven we slapen. De volgende ochtend komt Janita naar Dublin en reizen we samen naar Galway (Amelia gaat ergens die dag naar huis). Janita en ik blijven daar ook een nachtje slapen.
Ik ben wel trots op mezelf op deze nog best spontane actie. In één dagje is alles een week van te voren gepland. Dat doe ik meestal wel anders, plannend als ik ben.
Na het bezoekje aan het Tourist Office zijn Janita en ik naar de St. Annes Cathedral geweest. Die was wel echt het bezoekje waard. Amelia had een skype afspraak, dus die was er helaas niet bij. Daarna zijn Janita en ik de bussen en het hostel verder uit gaan zoeken. Toen snel eten en met Amelia op naar zumba. Na zumba hadden we 15 minuten om naar huis te lopen en om te kleden, want we gingen naar Wreck it Ralph in 3D met Janita en An-Sophie. Het was een leuke film!
Dag 40
We hadden nog steeds niks gehoord van onze coördinator over het bezoeken van de stageschool, maar van anderen wel gehoord dat hij had gezegd dat hij ons woensdag mee zou nemen. Dus besloten we een beetje op tijd op te staan en in stagekleding naar onze coördinator te gaan (Amelia en ik hebben dezelfde coördinator). Onze coördinator was er niet, dus gingen we toen maar naar het international office naar Briege. Zij vertelde dat onze coördinator haar gisteren had opgebeld om te zeggen dat we zelf een afspraak moesten regelen. Zij had hem gevraagd om ons allemaal te mailen, maar dat had hij dus niet gedaan.
Vervolgens heeft Briege ons naar het Schools Office doorgestuurd. Na een half uur wachten kwam daar iemand opdagen en toen was het eigenlijk allemaal heel snel geregeld. Ik kon gelijk de volgende dag al met Carlos en Thomas langskomen.
Nadat dit was geregeld ben ik naar huis gegaan, heb ik me omgekleed, boodschappen met Amelia gegaan en toen snel naar het busstation gelopen.
Papa en Mama waren al eerder aangekomen, dus toen ben ik naar ze toegegaan in het hotel. Vandaag was papa ook jarig!
We zijn de stad in geweest, hebben er ook wat gegeten en s’ avonds hebben we in het restaurant van de Crown Bar gegeten. Daarna zijn we nog een drankje gaan doen in Kelly’s Cellars.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
